Wyświetlanie 1–12 z 13 wyników
metoda stosowana stosowana jest głownie w wodach górskich ale nie jest to wyjątkiem. Wędki nie różnią się wyglądem za bardzo od wędek spinningowych z wyjątkiem uchwytu na kołowrotek który znajduje się poniżej rękojeści na samym końcu wędki. Do kołowrotka stosujemy sznur nie jak w przypadku innych metod połowu w których stosujemy żyłkę albo plecionkę. Wyróżniamy parę rodzajów sznura - pływający, tonący itd. W zależności na jakiej głębokości chcemy zaprezentować swoją przynętę. Każdy sznur jest kształtu cylindrycznego który to zwęża się z końcem do którego stosujemy przypon. Jako przynęty stosujemy różnego rodzaju muszki oraz imitacje owadów do złudzenia przypominające żywe stworzenia. Muszki możemy podzielić na dwa rodzaje. Suche czyli pływające oraz mokre czyli tonące. Często wytrawni wędkarze wykonują muszki własnoręcznie co daję jeszcze większą satysfakcję złowionej ryby która wzięła na przez siebie wykonaną przynętę. Przechodząc do samego łowienia żuty wykonujemy głównie zza głowy jest to podstawowy rzut. Przynętę zawsze adresujemy do stanowiska ryby wykrytego lub domniemanego. Najsłynniejszą rzeką w Polsce w której stosuję się to metodę jest rzeka San. Jest to obecnie najbardziej czysta i rybna rzeka na terenie kraju. Polecaną jeszcze rzeką do połowu tą metodą jest rzeka Dunajec. Oczywiście nie jest to wyjątkiem są osoby które z powodzeniem wędkują tą metodą na zbiornikach nizinnych poławiając dorodne karpie i inne ryby spokojnego żeru. Ryby poławiane głownie tą metodą to: pstrąg, lipień, głowacica, kleń. Dodatkowym przydatnym wyposażeniem przy metodzie na muchę jest podbierak z krótką rączką ze względu na brodzenie płytkiej górskiej wodzie, wodery oraz kamizelka z naszywkami filcowymi służącymi do wpinania muszek które chce się mieć pod ręką. Kapelusz który ochroni nas przed słońcem w słoneczne dni w których to brodzimy w wodzie wypatrując ryby. Do tego oczywiście dochodzą różnego rodzaju wypinacze do ryb, nożyczki i inne przyrządy przydatne podczas wędkowania.
jest to metoda idealna dla osób które zaczynają swoją przygodę z wędkarstwem. Do tej metody używamy wędki ze sztywno umieszczonym kołowrotkiem przy wędzisku albo bez kołowrotka z przyponem umieszczonym bezpośrednio do wędki za pomocą gumy amortyzującej umocowanej i biegnącej przez środek wędki. Takie wędki nazywamy batami albo tyczkami. Jako głównej linki w obydwóch tych przypadkach stosujemy żyłkę o różnej grubości w zależności od zapotrzebowania. Jak sama nazwa wskazuje wyznacznikiem brań jest spławik, może on być różnej wyporności o różnych kształtach. Spławiki prawie zawsze wykonane są balsy gdyż charakteryzuje się ona dużo wypornością oraz odpornością na działanie wody. Jako obciążenia używamy śruciny z ołowiu może być mocowana na stałe lub przelotowo. Do żyłki głównej mocujemy przypon z cieńszej żyłki o obniżonej wytrzymałości. Jest to bardzo pomocne gdyż w czasie dużej ryby lub tak zwanego zawadu nie utracimy całego zestawu tylko przypon jako najsłabsze ogniwo zestawu. W metodzie spławikowej przynęta może być podawana na różne sposoby. Może spoczywać na dnie lub wolno poruszać się po nim. Może być również prezentowana w toni. Wszystko zależy od tego na jakiej głębokości żerują ryby i pobierają pokarm. Jako przynęt możemy używać praktycznie wszystkiego co komu przyjdzie do głowy. Wyróżniamy dwa rodzaje przynęt roślinne i zwierzęce. Do roślinnych zaliczamy kukurydzę, makaron, groch, różnego typu ciasta itd. Do zwierzęcych zaś białe i czerwone robaki, rosówki, wątróbkę i tym podobne. Tą metoda możemy poławiać praktycznie wszystkie gatunki ryb od płoci leszczy karpi po szczupaki i sandacze. Na spławik możemy łowić praktycznie na wszystkich wodach Polski łącznie z górskimi. Warto wspomnieć aby poprawić swoje wyniki w tej metodzie należy wcześniej zanęcić wybrane przez siebie łowisko zanętą, pelletem albo różnego typu ziarnami. Jest bardzo duża gama akcesoriów używanych przy łowieniu na spławik ale to pozostawmy w guście wędkarza. Wszystkie mają na celu uprzyjemnić i uprości wędkarzowi miło spędzony czas nad wodą.
jest jedną z bardziej dynamicznych metod wędkarskich. Charakteryzuje się ciągłym zwijaniem prowadzonej przez siebie przynęty. Głownie stosowana jest przy połowie drapieżników. Na początek zacznijmy od sprzętu. Wędka przeważnie jest dwu składowa. Dawniej używało się jeszcze wędek teleskopowych które w dzisiejszych czasach już powoli zanikają. Wędki mogą być różnej grubości i ciężarze wyrzutu w zależności jakie gatunki ryb drapieżnych chcemy poławiać. Tak zwane ciężkie wędki spinningowe stosuje się do połowu szczupaków, sandaczy, sumów, boleni. Zaś lekkie wędki stosujemy przy połowie okoni, kleni, pstrągów, jazi itd. Przy łowieniu cięższym polecane jest stosowanie jako przyponu stalki lub fluorokarbonu który zapobiega przetarciu zębami linki głównej przez duże drapieżniki. Jako kołowrotka stosujemy tylko i wyłącznie kołowrotka spinningowego ze względu na wygodę oraz nie rzadko dalekie żuty które będziemy wykonywać. Jako linki głównej stosujemy żyłkę lub plecionkę różnej grubości oraz wytrzymałości. Jako przynęty stosujemy wszystkiego rodzaju woblery imitujące i do złudzenia przypominające swoją pracą żywe rybki lub inne stworzenia poruszające się w wodzie. Gumowe przynęty typu twistery i rippery, streemery itd. Przejdźmy do samego łowienia. Żuty przeważnie wykonujemy zza głowy, jest to podstawowy rzut w tej metodzie. Przynętę prowadzimy po przez ciągłe zwijanie linki głównej na kołowrotek. Metodą ta możemy wędkować na wszystkich zbiornikach oraz rzekach górskich i nizinnych. Metodę spinningową uwielbiają osoby które lubią być w ciągłym ruchu, lubią jak coś się dzieje i nie lubią monotonii. Często przemierzają kilometry brzegiem rzeki lub brodząc w niej w poszukiwaniu wymarzonej zdobyczy. Metoda spinningowa jest bardzo wygodną metodą gdyż pozostały asortyment sprzętu jaki jest nam potrzebny do wędkowania jest bardzo ubogi w porównaniu z innymi metodami. Krótki podbierak, wyczepiacz do ryb, przynęty, wodery w zależności czy chcemy brodzić w wodzie i możemy śmiało wybrać się na spinningowe łowy.
jest bardzo szeroko pojmowana jest bardzo dużo odłamów tej metody które powstały, a mianowicie feeder, karpiarstwo, method feeder, tańcząca szczytówka i tym podobne. Bardzo ważną i wspólną cechą tych wszystkich odmian które charakteryzuje odmianę gruntową jest to że wskaźnik brań zawsze znajduje się na wędce lub jak w przypadku feedera wskaźnikiem brań jest sama szczytówka wędki. Przy metodzie gruntowej przynęta zawsze spoczywa na dnie. Przejdźmy do sprzętu. Praktycznie każda wędka może być stosowana w metodzie gruntowej. Długość wędki mało wpływa na same wędkowanie jedynie ułatwia zarzucanie. Im dłuższa wędka tym lepszy wyrzut zestawu. Skupmy się tutaj na prostej i podstawowej odmianie gruntowej. Kołowrotek jakiego będziemy używać musi sprostać dalekim wyrzutom zestawów, przeważnie łowi się na dalszych odległościach. Możemy używać jaki linko głównej żyłki lub plecionki. Plecionka znakomicie sprawdza się na dalszych odległościach ze względu na swoją małą rozciągliwość zacięcia ryb są o wiele pewniejsze niż przy użyciu żyłki. Sam zestaw końcowy jest bardzo prosty. Na lince głównej ciężarek przelotowy który swobodnie porusza się po lince głównej ale jest zamortyzowany krętlikiem do którego przywiązany jest przypon zakończony haczykiem. Przeważnie przypon wykonany jest z żyłki lub plecionki o niższej wytrzymałości od linki głównej. Jako wskaźnika brań używamy bąbki zawieszonej między pierwszą a drugą przelotką. W dzisiejszych czasach bardzo popularne są elektroniczne sygnalizatory brań umieszczone na pierwsze podpórce. Tą metodą możemy poławiać praktycznie wszystkie gatunki ryb spokojnego żeru jak i ryb drapieżnych używając martwej rybki która swobodnie spoczywa na dnie. Dodatkowy asortyment jaki możemy używać jest bardzo szeroki. Ma on być praktyczny i uprzyjemnić wędkowanie. Metodą gruntową możemy łowić na każdych wodach górskich oraz nizinnych łączne ze wszystkimi zbiornikami wodnymi na terenie kraju.
wywodzi się z klasycznego feedera jednej z odmian gruntowego połowu ryb spokojnego żeru. Główną i jedyną cechą tej odmiany jest sposób podawania przynęty. Zacznijmy od początku. Nazwa Method feeder wywodzi się od specjalistycznego podajnika w którym to podajniku jest podawana zanęta w postaci rozrobionej gotowej mieszanki zanętowej lub pelletu. W większości przypadków podajnik jest w kształcie owalnym w którym to wraz z mieszanką zanęcającą znajduje się umieszczona centralnie przynęta z haczykiem dowiązana do foremki za pomocą krótkiego przyponu który przeważnie jest wykonany z fluorokarbonu. Sam w sobie podajnik ma również umieszczone na stałe obciążenie w postaci ołowiu. Tak wygląda właśnie cały zestaw który jest przywiązany na stałe do linki głównej która w 99% jest żyłką. Zasada działania zestawu jest bardzo prosta. Po zarzuceniu zestawu mieszanka zanętowa powoli zaczyna pracować rozpuszczając się i umieszczona centralnie przynęta w foremce method za pomocą fluorokarbonu uwalnia się z mieszanki zanętowej ładnie prezentując się potencjalnej zdobyczny. Główną zaletą tej metody jest to że przynęta znajduje się zawsze w punkcie zanętowym oraz istnieje znikome ryzyko plątania się zestawu podczas zarzucania tak jak dzieje się to w przypadku wędkowania przy użyciu zwykłego koszyczka zanętowego. Wędkę jaką będziemy używać jest to typowa wędka feederowa. Wskaźnikiem brań zawsze będzie różnej grubości szczytówka. Grubość szczytówki zależy od warunków w jakich będziemy łowić oraz od intensywności żerowania ryb. Im słabsze i delikatniejsze brania tym cieńsza szczytówka. Kołowrotek powinien być przystosowany do dalekich rzutów. Idealnie nadaje się do tego kołowrotek spinningowy z klipsem zaciskowym. Klips zaciskowy służy do wyznaczania zawsze takiej samej odległości rzutów. Taki sposób wędkowania nadaje się głównie do łowienia w zbiornikach, ruch wody powodował by przysuwanie się zestawu co rozpraszało by ryby. Metodą tą możemy łowić wszystkie ryby karpiowate - płocie, leszcze, karpie, liny, karasie itd.